Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους της “Παπουτσάνης”
Καταδικάζουμε την απαράδεκτη ενέργεια της κυβέρνησης που το ξημέρωμα της Τρίτης στα πλαίσια του δόγματος «νόμος και τάξη» έστειλε τα ΜΑΤ να χτυπήσουν την απεργία των εργαζομένων στην σαπωνοποιία Παπουτσάνης που οργανώθηκε ενάντια στις απολύσεις 6 συναδέλφων τους. Κατά την επιχείρηση τους αυτή τα ΜΑΤ συνέλαβαν 8 από τους εργαζόμενους που περιφρουρούσαν την δεύτερη κατά σειρά 24ωρη απεργία τους. Η κυβέρνηση αφού νομοθετεί για να επιτρέπεται στον Παπουτσάνη και τον κάθε Παπουτσάνη να επιβάλλει συνθήκες ζούγκλας στους εργασιακούς χώρους, επιδιώκει να κάμψει κάθε αντίσταση και αντίδραση των εργαζομένων, να τους τρομοκρατήσει με καταδρομικές επιθέσεις των ΜΑΤ, ξύλο, συλλήψεις και διώξεις ώστε να μην κουνιέται φύλλο στους χώρους δουλειάς.
Οι διώξεις και η καταστολή είναι η άλλη όψη της καπιταλιστικής ανάπτυξης που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του επιχειρηματιών. Καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει ο κάθε Παπουτσάνης να τη βγάλει λάδι από την κρίση (που η προηγούμενη κερδοφορία αυτού και της τάξης του δημιούργησε), φορτώνοντας τα βάρη της στο σβέρκο των εργαζομένων του. Ανάπτυξη θα πει ο κάθε Παπουτσάνης να προετοιμαστεί για νέα ανάκαμψη των κερδών του όταν παρέλθει η κρίση πατώντας πάνω σε εξαθλιωμένους εργαζόμενους. Ανάπτυξη θα πει στους χώρους δουλειάς να επικρατεί σιγή ιχθύος γιατί αυτό επιβάλλουν οι ανάγκες και οι λεγόμενες ανοχές της καπιταλιστικής οικονομίας.
Καλούμε κάθε εργαζόμενο στην ιδιωτική εκπαίδευση να εκφράσει με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη του στους εργαζόμενους στην “Παπουτσάνης” ενάντια στις απολύσεις των συναδέλφων τους, στις νέες απολύσεις που έχει εξαγγείλει η εργοδοσία για τη νέα χρονιά, ενάντια στις απειλές για απολύσεις πρωτοπόρων εργατών και συνδικαλιστών αν οι κινητοποιήσεις συνεχιστούν. Μόνο η οργανωμένη απάντηση στον κρατικό αυταρχισμό και στις προσπάθειες της εργοδοσίας να σαρώσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο, η ταξική αλληλεγγύη, ο συντονισμός σε ταξική γραμμή σύγκρουσης με τα συμφέροντα της εργοδοσίας, η συνειδητοποίηση ότι οι διώξεις δεν είναι μεμονωμένες αλλά στρέφονται ενάντια στο σύνολο της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, αποτελούν εγγύηση για να μπει φρένο στην επιθετικότητα της εργοδοσίας και του κράτους της.