Συλλογική Σύμβαση Εργασίας: Όπλο στα χέρια των εργαζόμενων! Γενική Συνέλευση την Κυριακή 22 Απρίλη
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Οι εργαζόμενοι στα Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης, στα Κέντρα Ξένων Γλωσσών και τα Κέντρα Μελέτης, βιώνουμε καθημερινά την καταστρατήγηση κάθε εργασιακού μας δικαιώματος. Τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους: μαύρη-απλήρωτη εργασία, μείωση μισθών και ωρομισθίων, μη καταβολή δώρων και δεδουλευμένων, ανασφάλιστη εργασία και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Η εργοδοτική ασυδοσία δίνει και παίρνει, ενώ η πλειονότητα των συναδέλφων δουλεύει κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί, σε συνθήκες γαλέρας και φόβου.
Οι μεγάλοι όμιλοι πρωτοστατούν στην καταπάτηση κάθε δικαιώματός μας, ακολουθώντας τη καθιερωμένη και αναμενόμενη πρακτική της εργοδοσίας σε μια σειρά κλάδων και χώρων δουλειάς. Γενικότερος στόχος είναι η ευελιξία στην επιχειρηματικότητα, η μείωση μισθών και ωρομισθίων, το «ξήλωμα» κάθε εργασιακού κεκτημένου. Η κατάργηση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον κλάδο και η μη υπογραφή νέας, έχουν διαμορφώσει τη δεδομένη για όλους κατάσταση των ατομικών διαπραγματεύσεων με τους φροντιστηριούχους, μια συνθήκη που εξ’ αντικειμένου θέτει τους συναδέλφους σε μειονεκτική θέση απέναντι στην εργοδοσία.
Τι είναι όμως η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας;
Είναι το πλαίσιο διασφάλισης των όρων κάτω από τους οποίους καλούμαστε να εργαστούμε, όπως το μισθολογικό, τα επιδόματα, ο χρόνος εργασίας, το γενικότερο θεσμικό πλαίσιο, τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η Σύμβαση – τόσο γενικά όσο και στον κλάδο μας – δεν είναι κάτι που υπήρχε από πάντα. Οι Συμβάσεις ιστορικά, επιβάλλονται από το εργατικό κίνημα και παραμένουν σε ισχύ όσο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι τις προασπίζονται, με αγώνες και θυσία. Είναι φυσικό και επόμενο, τη στιγμή που η οργάνωση των εργαζομένων είναι αναντίστοιχη των απαιτήσεων, να υπάρξει πισωγύρισμα και να βρεθούμε στη σημερινή κατάσταση, όπου εν μία νυκτί έχουμε χάσει δικαιώματα δεκαετιών.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Σε αυτές τις συνθήκες, θεωρείται επιτακτική ανάγκη η επικαιροποίηση ενός σχεδίου ΣΣΕ στον κλάδο, με πρώτο στόχο τον χώρο των ΦΜΕ, ΚΞΓ και ΚΜ. Ένας χώρος που αποτελεί το κομμάτι εκείνο του γενικότερου κλάδου της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης, στο οποίο εργάζονται χιλιάδες συνάδελφοι, διαφορετικών ηλικιών, όπου επικρατεί έντονη εργασιακή περιπλάνηση, υποτυπώδεις εργασιακές συνθήκες. Αυτό σημαίνει ότι καλλιεργείται σε ένα μεγάλο τμήμα εργαζομένων η λογική του «μικρότερου κακού» και η συνθήκη των μειωμένων απαιτήσεων. Σ’ αυτό το έδαφος πατάει και η εκάστοτε εργοδοτική-κυβερνητική επιχειρηματολογία που μιλάει για αύξηση της απασχόλησης γενικά και αόριστα, και ενισχύει το ¨δουλειά να’ ναι και ό,τι να’ ναι¨.
Στο κομμάτι αυτό του κλάδου, ενώ εδώ και χρόνια δεν υπάρχει ΣΣΕ, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μακριά από συλλογικές διαπραγματεύσεις, μέσω νόμου τον Αύγουστο του 2016, θέσπισε εκ νέου το πλαίσιο. Έτσι, καθορίστηκε ως πλήρης απασχόληση στα ΦΜΕ και ΚΞΓ οι 21 ώρες εβδομαδιαίως, πράγμα που επάγει – βάσει της γενικής ΣΣΕ των 586€ – κατώτατο ωρομίσθιο της τάξης των 6,70€. Επιπλέον, ενσωματώθηκαν διατάξεις δανεισμένες κατευθείαν από άρθρα παλαιότερων συμβάσεων του κλάδου, όπως αργίες και εργάσιμος χρόνος. Μ’ αυτόν τον τρόπο η Κυβέρνηση προσπάθησε να εμφανίσει ένα φιλεργατικό προσωπείο σύγκρουσης με τους θεσμούς και τα «μη υγιή» κομμάτια της εργοδοσίας του κλάδου. Στην ουσία έβαλε φρένο στην κινηματική διεκδίκηση και στις συλλογικές διαπραγματεύσεις τις οποίες παραπέμπει στις καλένδες και εν τέλει να ευθυγραμμίζεται με ένα άλλο κομμάτι των εργοδοτικών οργανώσεων του κλάδου, το οποίο από καιρό απαιτούσε ωρομίσθια της τάξης των 5 και 6 ευρώ. Παράλληλα, το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας εσκεμμένα αφήνει ακαθόριστο το πλαίσιο λειτουργίας των Κέντρων Μελέτης. Εκεί, οι συμβάσεις είναι συνήθως ιδιωτικών υπαλλήλων, στις οποίες δεν αναγράφεται καν η ειδικότητα του εκπαιδευτικού.
Από την άλλη, πρέπει να προβληματιστούμε αλλά και να καταδικάσουμε τη στάση της ηγεσίας της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ), η οποία τόσα χρόνια εμπαίζει τους συναδέλφους, δεν καλεί τις εργοδοτικές ενώσεις σε διαπραγματεύσεις αλλά πολύ περισσότερο, δεν κινητοποιεί τον κλάδο προς μια διεκδικητική κατεύθυνση. Είναι οι ίδιοι που κάνουν κομπρεμί «από τα πάνω» στους διαδρόμους των Υπουργείων και καθησυχάζουν τους εργαζόμενους, λειτουργώντας ως βαλβίδα εκτόνωσης.
Η υπόθεση υπογραφής ΣΣΕ είναι ένα θέμα για το οποίο έχει γίνει και παλαιότερα επεξεργασία από το κλαδικό Σωματείο «ο Βύρων». Υπήρξε ένα από τα 530 συνδικάτα που πήρε μέρος στην πρωτοβουλία ομοσπονδιών του ΠΑΜΕ για κατάθεση πρότασης νόμου στη Βουλή για τις Συλλογικές Συμβάσεις.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Η πάλη για τη σύμβαση πρέπει να αποτελέσει όπλο του σωματείου, των εργαζομένων, πρέπει να παίξει το ρόλο του μέσου συσπείρωσης των συναδέλφων στους χώρους δουλειάς, στο κίνημα. Η ραχοκοκαλιά του Σχεδίου Σύμβασης πρέπει να περικλείει τα συνθήματα, τα επιχειρήματα, τις άμεσες απαιτήσεις του κλάδου. Η λογική πάνω στην οποία οφείλουμε να ανοίξουμε την συζήτηση είναι αυτή της ανάκτησης των απωλειών. Ζητήματα όπως:
- ενσωμάτωση στη ΣΣΕ ειδικοτήτων πέραν των εκπαιδευτικών (γραμματειακή υποστήριξη),
- ευθυγράμμιση των εργαζομένων στα Κέντρα Μελέτης με του εργαζόμενους στα ΦΜΕ και ΚΞΓ,
- κατώτατο ωρομίσθιο το οποίο να προκύπτει από το αίτημα για 751 κατώτερο μισθό,
- επιδόματα,
αποτελούν πάγιες διεκδικήσεις του Σωματείου. Παράλληλα, οι προτάσεις και η διαδικασία επεξεργασίας πρέπει να αγκαλιαστεί και να απασχολήσει κάθε εργαζόμενο που προβληματίζεται για το παρόν και το μέλλον των εργασιακών συνθηκών, της θέσης του στο κοινωνικό – εργασιακό περιβάλλον, τη ζωή με δικαιώματα, την αξιοπρέπεια.
Όλοι στη Γενική Συνέλευση του Σωματείου την Κυριακή 22 Απρίλη,
στις 10:30 π.μ. στην Αίθουσα Λογιστών, Κάνιγγος 27, 5ος Όροφος.
Δυναμώνουμε την πάλη μας για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον Κλάδο!