Το δες! Το παιξες; Για τις εξαγγελίες για το ψηφιακό σχολείο
Ήταν αρχές του 2021, ένα μόλις χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας COVID-19, που έκλεισε χιλιάδες παιδιά στα σπίτια τους και για αυτά το κινητό είχε γίνει το “σχολείο” τους, όταν η τότε Βουλευτής Κυκλάδων της ΝΔ πρότεινε στο υπουργείο Παιδείας να δημιουργήσει ειδική μόνιμη δομή που “να προσφέρει για δευτεροβάθμια εκπαίδευση” μέσω τηλεκπαίδευσης σε παιδιά που μένουν σε μικρά νησιά και “δεν έχουν άλλο τρόπο να συνεχίσουν τις σπουδές τους”. Όλοι στην εκπαιδευτική κοινότητα λέγαμε πως η τηλεκπαίδευση ήρθε για να μείνει. Δοκιμάζεται σταθερά στα φροντιστήρια όλα αυτά τα χρόνια. Τρία χρόνια μετά έρχεται το υπόλοιπο επιτελείο της κυβέρνησης με κύριο εκφραστή τον Υπουργό Παιδείας, να εφαρμόσει το Ψηφιακό Σχολείο, ενώ στο φυσικό σχολείο αυξάνονται τα περιστατικά κατάρρευσης των υποδομών.
Τι προβλέπει αυτό;
- Ψηφιακό φροντιστήριο με μαθήματα “κονσέρβα” (μαγνητοσκοπημένα) ή σε live streaming για όσους δεν αντέχουν οικονομικά το φροντιστήριο. Που να πρωτοεντοπίσει κανείς την ξεφτίλα αυτής της πρότασης; Σε αυτή την φράση από την μία φαίνονται τα αποτελέσματα τις πολιτικής όλων των κυβερνήσεων που οδήγησαν σε μείωση του μέσου μισθού κατά 30% και έχουν οδηγήσει τις λαϊκές οικογένειες στο να εξαντλούν το εισόδημά τους έως τα μέσα του μήνα. Από την άλλη, η ίδια αυτή πολιτική θεωρεί την εκπαίδευση των νέων γενεών ως κόστος και για αυτό δεν λαμβάνονται μέτρα για στελέχωση της ενισχυτικής διδασκαλίας, δεν μειώνονται οι μαθητές ανά τάξη.
- Ψηφιακά μαθήματα για τα παιδιά των απομακρυσμένων περιοχών, για τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Αυτά “δυστυχώς” γεννήθηκαν και ζουν σε περιοχές που είναι κατά το κράτος ακατάλληλες, για αυτό “δεν πληρούν τις τυπικές προϋποθέσεις για την ίδρυση σχολείου”. Που ακούστηκε άλλωστε να υπάρχει σχολείο εκεί που υπάρχουν παιδιά!!!
Επιπλέον εδώ βλέπουμε άλλη μία πτυχή της κατηγοριοποίησης, που γνωρίσαμε με την αξιολόγηση. Έχουμε κατηγοριοποίηση σχολείων, κατηγοριοποίηση μαθητών, τώρα και μαθημάτων. Αφού φιλόλογοι, μαθηματικοί, καθηγητές φυσικών επιστημών ή πληροφορικής θα διδάσκουν από κοντά, αλλά οι υπόλοιποι εξ αποστάσεως. Με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια! Θα γλυτώσουν οι κυβερνήσεις και από τις εικόνες ντροπής, ελλείψει καταλυμάτων για τους αναπληρωτές, που αναγκάζονται να κοιμούνται κατά καιρούς σε αυτοκίνητα, σε ξαπλώστρες, σε κάμπινγκ…
Βέβαια όλα αυτά δεν είναι καινούρια. Είναι η ευρωενωσιακή στρατηγική πολιτική της ψηφιακής μετάβασης, που βλέπει την Παιδεία σαν πεδίο κέρδους για τα επιχειρηματικά μεγαθήρια της ψηφιακής τεχνολογίας, μακριά από τις μαθησιακές ανάγκες των μαθητών. Είναι ένα επιλέξιμο κόστος με βάση τα κριτήριά της ΕΕ, εφόσον θα αποφέρει κέρδος σε ομίλους, σε αντίθεση με τους μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών σε όλα τα αναγκαία για τη σύγχρονη μόρφωση μαθήματα και την ενισχυτική τους διδασκαλία όπου υπάρχουν παιδιά.
Τα παραπάνω έχουν στηριχτεί και από άλλα κόμματα πέρα από το τωρινά κυβερνών της ΝΔ. Άλλα (ΠΑΣΟΚ) θα το λένε ανοιχτά, “το παρουσιάσαμε το 2010, καθυστερήσατε” και άλλα (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ κ.α.) στηρίζουν σιωπηλά.
Με την στήριξη όλων των κομμάτων που υπερψήφισαν στο ευρωκοινοβούλιο τις παραπάνω κατευθύνσεις, θα συντελεστεί η επόμενη πράξη στην μορφωτική αποχαύνωση, την κοινωνική απομόνωση και την λειψή εκπαιδευτική διαδικασία.
Δεν επιτρέπουμε άλλο την υποβάθμιση της εκπαίδευσης
Διεκδικούμε:
- Μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων και κάλυψη όλων των κενών.
- Τμήματα ενισχυτικής διδασκαλίας και πρόσθετη διδακτική στήριξη σε κάθε σχολείο.
- Συντήρηση και στελέχωση των σχολείων σε κάθε περιοχή της χώρας, κανένα κλείσιμο, καμία συγχώνευση.
- Εξασφάλιση στέγης για κάθε αναπληρωτή εκπαιδευτικό με ευθύνη του κράτους .
Κάθε χρόνο το Σεπτέμβρη σαν ανοίγουν τα σχολεία,
Στις συνοικίες οι γυναίκες μπαίνουν στα χαρτοπωλεία.
Και αγοράζουν σχολικά βιβλία και τετράδια για τα παιδιά τους.
Απελπισμένες ψάχνουν στα τριμμένα τσαντάκια τους
και την τελευταία δεκάρα,
όλο παράπονο
που η γνώση είναι τόσο ακριβή.
Κι όμως μήτε που υποπτεύονται
Πόσο κακή είναι η γνώση
Που προορίζεται για τα παιδιά τους
Μπ. Μπρεχτ