ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΠΟΥ ΚΑΛΕΣΕ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Πλήθος σωματείων και ομοσπονδιών αλλά και άλλα εργατικά κέντρα συμμετείχαν στη σύσκεψη που κάλεσε το Εργατικό Κέντρο του Πειραιά. Κρίνοντας θετική και απαραίτητη την πρωτοβουλία αυτή, αντιπροσωπεία κι από το δικό μας σωματείο συμμετείχε στη σύσκεψη. Η σύσκεψη έλαβε χώρα σε μία συγκυρία η οποία μυρίζει μπαρούτι και όλα τα σφυριά βαράνε για τη πολεμική προετοιμασία και της χώρας μας. Θεωρούμε αναγκαίο το συντονισμό μας με άλλα σωματεία απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση κυβέρνησης και κεφαλαίου.
Η σύσκεψη ανέδειξε πως η «πολεμική οικονομία» που έχει ψηφίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, διενεργείται και από την ελληνική κυβέρνηση με τη στήριξη της βολικής, συστημικής αντιπολίτευσης. Ανέδειξε, επίσης, πως και τα δύο νέα νομοσχέδια εξυπηρετούν την πολεμική προετοιμασία. Σε αυτές τις συνθήκες, που η αστική τάξη της χώρας μας επιχειρεί μα ενισχύσει την θέση της εξασφαλίζονται περισσότερα κέρδη, η κυβέρνηση νομοθετεί την περαιτέρω εντατικοποίηση της δουλειάς, αυξάνοντας έτσι την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Γνωρίζουν, όμως, πως η πολιτική τους δυσαρεστεί και φέρνει αντιδράσεις και για αυτό ετοιμάζουν παράλληλα νομοσχέδιο για να εντείνουν την καταστολή.
Η συζήτηση για την επέκταση του ωραρίου στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα σε 13 ώρες είναι μια βάρβαρη επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, ένα ακόμη βήμα στην προσπάθεια να αυξηθεί ο εργάσιμος χρόνος, να κοστίζει ο εργαζόμενος όσο τον δυνατόν λιγότερο με όσο το δυνατόν περισσότερη δουλειά. Είναι ειρωνεία να παρουσιάζεται από το κράτος και τους κυβερνητικούς εκπροσώπους ως ελευθερία και δυνατότητα το να δουλεύουμε 13 ώρες την ημέρα. Στο κλάδο μας γνωρίζουμε καλά αυτή την «ελευθερία» δουλεύοντας σε δύο, τρεις ή και περισσότερους εργοδότες, πηγαίνοντας από το ένα φροντιστήριο στο άλλο ακόμα και μέσα στην ίδια μέρα, έχοντας μαθήματα έξι ή και εφτά μέρες την εβδομάδα μέχρι αργά το βράδυ. Αυτή η «ελευθερία» στη πραγματικότητα είναι οι ανάγκες μας που δεν μπορούν να καλυφθούν με ένα πλήρες ωράριο των 21 ωρών την εβδομάδα, όπως έχει οριστεί για το κλάδο μας. Αν το πλήρες ωράριο πληρωνόταν ώστε να καλύπτει τις ανάγκες μας πόσοι εκπαιδευτικοί θα δούλευαν Σαββατοκύριακα;
Δεν είναι επιλογή μας η εξόντωση, δεν είναι επιλογή μας να μην έχουμε χρόνο για την οικογένειά μας, για τους δικούς μας ανθρώπους μέσα στην εβδομάδα. Δεν είναι επιλογή μας να δουλεύουμε 9 ή 10 μήνες και κάθε καλοκαίρι να είμαστε άνεργοι. Όσο μειώνεται η αξία του εισοδήματός μας από την ακρίβεια, τα υψηλά ενοίκια, τη φορολογία, το κόστος για την υγεία και τη παιδεία κ.α., τόσο θα μας παρουσιάζουν ως λύση την περισσότερη φθηνή εργασία, την ευκαιριακή δουλειά χωρίς δικαιώματα. Πραγματική ελευθερία είναι η δημιουργική εργασία στην υπηρεσία των μαθητών μας, με ανθρώπινα ωράρια, μισθούς που μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες μας και φυσικά ελεύθερο χρόνο.
Ο νόμος για τις 13 ώρες δουλειάς μπορεί κάποιος συνάδελφος να σκεφτεί ότι δεν τον επηρεάζει, από τη στιγμή που είμαστε ωρομίσθιοι, όμως δύναται να φέρει εξελίξεις και σε εμάς. Αυτή τη στιγμή το κατώτατο ωρομίσθιο στο κλάδο υπολογίζεται από τη διαίρεση του βασικού μισθού προς τις συνολικές ώρες του πλήρους ωραρίου. Όταν το ωράριο αυτό γενικευμένα και με τη βούλα του νόμου μεγαλώσει, ποιος θα «συγκρατήσει» τον δικό μας κλάδο να μην ανεβάσει και το δικό μας πλήρες ωράριο προς τα πάνω, μειώνοντας έτσι το κατώτατο νόμιμο ωρομίσθιο;
Εκτός από το νομοσχέδιο για τις 13 ώρες εργασίας προετοιμάζεται και η αλλαγή στο πειθαρχικό δίκαιο για τον δημόσιο τομέα. Ήδη έχουμε δει διώξεις σε καθηγητές του δημόσιου σχολείου, επειδή αγωνίστηκαν ενάντια στην αξιολόγηση, στις ελλείψεις στα σχολεία και επειδή καταδίκασαν την γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού. Θέλουν να ταυτίσουν και να αντιμετωπίσουν με τον ίδιο τρόπο παραβάτες κοινών ποινικών αδικημάτων με αγωνιστές εργαζομένους. Βαθύτερος σκοπός φυσικά αυτής της αναδιάταξης του πειθαρχικού δικαίου είναι η άρση της νομιμότητας και η περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας. Έτσι, θεωρούν πως μπορούν να φιμώσουν όσους αντιστέκονται.
Στη σύσκεψη έγινε ξεκάθαρο ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένες επιδιώξεις της κυβέρνησης αλλά για τη συνολική στάση της αστικής τάξης και των εκπροσώπων της. Δηλαδή, η μετατροπή του εργατικού δυναμικού- και στη δική μας χώρα – σε ακόμα πιο φτηνό, ευέλικτο και πειθαρχημένο στα αφεντικά του. Χαρακτηριστικό είναι, όπως αναδείχθηκε και στη σύσκεψη, το νομοσχέδιο που προετοιμάζεται και για τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας. Παρουσιάζοντας ότι θέλουν να καταπολεμήσουν τη βία, κρύβουν τον πραγματικό τους στόχο που είναι η περαιτέρω καταστολή του φοιτητικού κινήματος αλλά και το να προετοιμάσουν τα αυριανά «καλά παιδιά» που θα δουλεύουν χωρίς «διαμαρτυρία» για τα κέρδη τους.
Βέβαια το ελληνικό κράτος, πέρα από τον διαρκή πόλεμο ενάντια στο λαό της χώρας μας, συμβάλλει με κάθε τρόπο και στις διεθνείς πολεμικές συρράξεις. Χαρακτηριστική είναι η πρωταγωνιστική συμμετοχή του στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού δίνοντας γη και ύδωρ στους Αμερικανούς και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές.
Σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε λοιπόν, προέκυψε για ακόμη μια φορά η ανάγκη για μια ολομέτωπη απάντηση. Μαζικά οργανωμένα και ταξικά συμμετέχουμε κι εμείς με το σωματείο μας στις πρωτοβουλίες που πρότεινε η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πειραιά:
- συμμετοχή σε μεγάλο συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί με το που πάει προς συζήτηση στη βουλή το νομοσχέδιο για τις 13 ώρες
- απεργία αν πάει προς ψήφιση στη βουλή το νομοσχέδιο για τις 13 ώρες
- αλληλεγγύη στους μετανάστες στην Κρήτη! Συλλέγουμε είδη πρώτης ανάγκης τα οποία θα συγκεντρώνει το Εργατικό Κέντρο Πειραιά
- συμμετοχή στην κινητοποίηση στις προβλήτες 2 και 3 του λιμανιού στον Πειραιά, Δευτέρα 14/7/25 στις 6.30 π.μ., για να εμποδίσουμε τη μεταφορά πολεμικού φορτίου που προορίζεται να συμβάλλει στο χτύπημα του παλαιστινιακού λαού.
Επιπλέον, υπενθυμίζουμε:
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 17 ΙΟΥΛΗ ΣΤΙΣ 19.30 ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ (ΑΓ. ΑΣΩΜΑΤΩΝ 31, ΑΘΗΝΑ)